Αξιοθέατα

Δημοτικό Θέατρο

Ήταν 24 Ιουνίου του 1884 όταν θεμελιώθηκε το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Δώδεκα χρόνια αργότερα, το κέντρο της πόλης κοσμούσε ένα μεγαλοπρεπές οικοδόμημα που σήμερα χαρακτηρίζεται ως το κορυφαίο σωζόμενο ελληνικό θεατρικό κτίριο του 19ου αιώνα.

Σημαντικοί σκηνοθέτες όπως ο Δημήτρης Ροντήρης, ο Γκίκας Μπινιάρης, ο Στέφανος Νικολαΐδης, ο Μιχάλης Κουνελάκης, καθώς και σπουδαίοι ηθοποιοί όπως οι Αιμίλιος Βεάκης, Δημήτρης Χορν, Μίμης Φωτόπουλος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μάνος Κατράκης, Κυβέλη, Ασπασία Παπαθανασίου μοιράστηκαν πολύτιμες στιγμές της πορείας τους με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Το 2008 ξεκίνησαν εκτεταμένες εργασίες αποκατάστασης του θεάτρου. Η αυλαία του ανακαινισμένου Δημοτικού Θεάτρου ανέβηκε ξανά τον Οκτώβριο του 2013. Φιλοξενεί θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες και διάφορες εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους.

Δημοτική Πινακοθήκη

H Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά είναι μουσείο τέχνης στο κέντρο της πόλης. Στεγάζεται στο κτίριο του αναπαλαιωμένου Παλαιού Ταχυδρομείου Πειραιά, στην οδό Φίλωνος 29. Ιδρύθηκε το 1957 και αρχικά λειτουργούσε στο κτίριο του Δημοτικού Θεάτρου μέχρι το 1985 οπότε ανεξαρτητοποιήθηκε.

Στη συλλογή της Δημοτικής Πινακοθήκης περιλαμβάνονται σημαντικά έργα νεοελλήνων ζωγράφων, μεταξύ αυτών έργα των Μαλέα, Λύτρα, Ρωμανίδη, Οικονόμου, Χριστοφή, γλυπτά του γλύπτη Γεωργίου Καστριώτη, μακέτες, μικρογραφίες σκηνογραφιών και άλλα έργα του σκηνογράφου Πάνου Αραβαντινού και έργα του λαϊκού καλλιτέχνη Σταμάτη Λαζάρου. Επίσης, η συλλογή έργων του ζωγράφου Κυριάκου Τσακίρη, καθώς και θεατρικά κοστούμια, φωτογραφικό υλικό και προσωπικά αντικείμενα του ηθοποιού Μάνου Κατράκη.

Στους χώρους της Πινακοθήκης υλοποιούνται εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά και ξεναγήσεις.

Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά

Το Αρχαιολογικό Μουσείο του Πειραιά προσφέρει στον επισκέπτη την αντιπροσωπευτική και πλήρη εικόνα της ιστορίας της πόλης, η οποία κατά την αρχαιότητα γνώρισε μεγάλη ακμή τόσο ως εμπορικό κέντρο της ανατολικής Μεσογείου όσο και ως πολεμικός ναύσταθμος της αρχαίας Αθήνας. Τα εκθέματά του, που προέρχονται κυρίως από την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά και της αττικής παραλίας και τα χρονικά όρια που καλύπτουν, από τη μυκηναϊκή έως και τη ρωμαϊκή εποχή, είναι αντιπροσωπευτικά της ιδιομορφίας, της σύνθεσης του πληθυσμού και της ιστορίας του Πειραιά.

Πειραϊκή

Ανατολικά του κεντρικού λιμανιού του Πειραιά, με θέα στη θάλασσα, βρίσκεται μια από τις πιο διάσημες και γεμάτες ζωντάνια περιοχές του, με ψαροταβέρνες, καφέ και μπαρ, που αποτελεί αγαπημένο σημείο συνάντησης και αναψυχής. Τρεις όρμοι υπάρχουν στην Πειραϊκή: Ο πρώτος ονομάζεται Σκαφάκι, ο δεύτερος «του Μπαϊκούτση» και ο τρίτος Αφροδίτη ή Παλάσκα.
Το ηλιοβασίλεμα στην Πειραϊκή είναι μια εμπειρία που μένει αξέχαστη!

Σήμερα, η παραλιακή οδός που ενώνει την Πειραϊκή με τη Φρεαττύδα ονομάζεται Ακτή Θεμιστοκλέους, προς τιμήν του μεγάλου πολιτικού και στρατηγού ο οποίος τον 5ο αι. π.Χ. οχύρωσε τον Πειραιά και νίκησε τους Πέρσες στη Σαλαμίνα. Τα ερείπια, ωστόσο, των αρχαίων τειχών κατά μήκος των ακτών είναι από τα τείχη που χτίστηκαν έναν αιώνα αργότερα από τον Κόνωνα (τείχη του Κόνωνα) για να προστατευτεί το λιμάνι από την πλευρά της θάλασσας.

Μαρίνα Ζέας

Στην ανατολική ακτή της χερσονήσου της Πειραϊκής βρίσκεται η Μαρίνα Ζέας. Η περιοχή της θάλασσας αποτελείται από δύο λιμάνια, το Πασαλιμάνι και τη Φρεατίδα.

Ο Λιμένας Ζέας, ή παλαιότερα Πασαλιμάνι, είναι ο δεύτερος σε μέγεθος λιμένας του Πειραιά με σχήμα κυκλικό. Κατά την αρχαιότητα ήταν ο μεγαλύτερος από τους τρεις πολεμικούς λιμένες της Αθήνας (Μουνιχίας, Ζέας, Κανθάρου, αλλά και του ελλαδικού χώρου γενικότερα. Ο λιμένας πήρε το όνομά του από το ομώνυμο δημητριακό.

Η Μαρίνα Ζέας είναι πλήρως οργανωμένη και προσφέρει εγκαταστάσεις και υπηρεσίες υψηλών προδιαγραφών.

Ναυτικό Μουσείο Ελλάδας

Η πρώτη προσπάθεια ίδρυσης του Ναυτικού Μουσείου έγινε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος το 1867, ωστόσο, έμελλε να υλοποιηθεί ως ιδιωτική πρωτοβουλία 82 χρόνια αργότερα.

Στις αίθουσές του εκτίθενται σήμερα περισσότερα από 2.500 αντικείμενα από τη μακραίωνη ναυτική ιστορία της Ελλάδας. Λειτουργεί, επίσης, Ναυτική Βιβλιοθήκη με περισσότερους από 17.000 τίτλους, η οποία είναι ανοιχτή στο κοινό ως αναγνωστήριο. Στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου έχουν τοποθετηθεί γλυπτά και σημαντικά υπαίθρια εκθέματα, όπως ο πυργίσκος του ιστορικού υποβρυχίου «Παπανικολής» και άγκυρες πλοίων της εποχής της Ναυμαχίας του Ναβαρίνου.

Πλατεία Αλεξάνδρας

Στην Πλατεία Αλεξάνδρας δεσπόζει το Μνημείο που είναι αφιερωμένο στη μνήμη των 353.000 Ελλήνων του Πόντου, θυμάτων της Γενοκτονίας.

Το επιβλητικό τρισδιάστατο μνημείο, που φιλοτέχνησε ο εικαστικός Παναγιώτης Τανιμανίδης, μήκους 15,50 μέτρων και ύψους 7,10 μέτρων, είναι φτιαγμένο από ανοξείδωτο χάλυβα και έχει λεπτομέρειες από ορείχαλκο. Στο εσωτερικό, το έργο κοσμείται με 17 γλυπτικές συνθέσεις, που αποτελούν διαδοχικές εικόνες οι οποίες απεικονίζουν τη φυγή των κατοίκων από τον Πόντο και τον ερχομό τους σε μια απροετοίμαστη πατρίδα που προσέφερε στέγη στους πρόσφυγες.

Μικρολίμανο

Έχει σχήμα ωοειδές και πολλά ονόματα: Μικρολίμανο, Φανάρι, Τουρκολίμανο, λιμένας Κουμουνδούρου. Στην αρχαιότητα είχε μόνο ένα: Λιμένας Μουνιχίας.
Ανήκει στη συνοικία της Καστέλλας με την οποία το συνδέουν ανηφορικά δρομάκια με καφέ και μπαρ.

Το Μικρολίμανο είναι ένα από τα ωραιότερα σημεία του Πειραιά με πολλές επιλογές σε φαγητό και διασκέδαση. Τα αγκυροβολημένα σκάφη και οι ψαρόβαρκες, τα εστιατόρια και τα καφέ, ο κόσμος που απολαμβάνει τον περίπατό του κατά μήκος της προκυμαίας, θυμίζουν νησί του Αιγαίου.

Οι περισσότεροι Πειραιώτες έχουν ευχάριστες αναμνήσεις από το γραφικό αυτό λιμανάκι, το οποίο με την πάροδο του χρόνου εκμοντερνίστηκε και έγινε ένας κοσμοπολίτικος προορισμός για όλες τις ώρες της ημέρας.

Πλατεία Καραϊσκάκη – Νέο Φάληρο

Στην πλατεία βρίσκονται το ταφικό μνημείο προς τιμήν του ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, Γεωργίου Καραϊσκάκη, και ο Τύμβος των πεσόντων Ελλήνων και Φιλελλήνων.

Γήπεδο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” – Έδρα Ολυμπιακού

Το διάσημο στάδιο κατασκευάστηκε το 1895, ως Ποδηλατοδρόμιο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας του 1896. Άρχισε να χρησιμοποιείται ως γήπεδο ποδοσφαίρου τη δεκαετία του 1920. Το 1960 ανακατασκευάστηκε και μετονομάστηκε προς τιμήν του ήρωα της Επανάστασης του 1821 Γεωργίου Καραϊσκάκη (1782-1827), που σκοτώθηκε πολύ κοντά στην τοποθεσία του γηπέδου.

Το Στάδιο Καραϊσκάκη συνδέθηκε με την ομάδα του Ολυμπιακού που έζησε εκεί μεγάλες στιγμές δόξας. Το 2003, όμως, κατεδαφίστηκε. Στη θέση του δημιουργήθηκε ένα νέο, υπερσύγχρονο, καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο, πλήρως στεγασμένο.

Το νέο γήπεδο δίνει στους φιλάθλους τη δυνατότητα να συνδυάσουν τον αγώνα με τη βόλτα στον περιβάλλοντα χώρο, όπου υπάρχουν καταστήματα, γυμναστήριο, καφέ, εστιατόρια, το Μουσείο του Ολυμπιακού και η επίσημη μπουτίκ της ομάδας.